Probeersel

Onlangs zag ik op een blog van iemand een verzameling kleine foto’s bij elkaar in één bericht. Nu heb ik dat ook wel eens gedaan via een of andere ‘layout app’ maar niet altijd tot volle tevredenheid. Ik ben eens aan het snuffelen geweest op de Word Press site en zie hier het resultaat: foto’s als een verzameling bij elkaar! Klik je op een foto dan krijg je ‘m groot te zien en kun je via het pijltje door scrollen naar het volgende plaatje. Er zit naar mijn idee nog wel een iets te grote witte balk tussen de foto’s dus ik blijf nog maar even rustig doorgaan met uitproberen. Nu doe ik dat altijd met enige voorzichtigheid: ik ken mezelf en zou zo maar op een verkeerd knopje kunnen drukken en wèg is alles!

Het gaat hier trouwens om fleurige bloeiers die we pas geleden op Madeira tegenkwamen. Het eiland wordt niet voor niets bloemeneiland genoemd! Wij zijn er in januari geweest en zelfs in die maand waren er genoeg bloeiende planten en struiken te bewonderen. Wat een pracht zal het dan in het voorjaar en de zomer wel niet zijn!

Vandaag 20 februari is het overigens een hele mooie dag voor zo’n bloemige foto. Hoe meer bloemen vandaag, hoe beter. We vieren de 70e verjaardag van ‘de heer des huizes’!

Dank jullie wel voor de felicitaties.

Naar een Nieuw Jaar

Gisteren hebben we weer de laatste dag van het jaar gevierd en die begon al vroeg. We kregen de pompiers op de koffie, die ons de beste wensen voor een gezond en vooral veilig nieuw jaar kwamen brengen en daarbij hun kalender met stoere brandweermannen en vrouwen aanboden.

Foto Klaus Gietzen vanaf Signalas

En daarna natuurlijk aan de slag met de traditionele oliebollen. We hebben even zitten dubben; zullen we wèl of niet buiten in het voorzichtige zonnetje gaan bakken. Tòch maar voor de cave gekozen en dat was een wijs besluit. ‘s Middags trok de wind aan en begon het zelfs even te regenen. Leuke en lekkere gewoonte, dat bakken van die oliebollen maar ook weer heerlijk wanneer alles weer achter de rug is!

Een gezellige Oudejaarsavond hier op de berg met onze Tim en vriendin Charlie. De uren vliegen dan voorbij en de laatste seconden van 2022 tikken weg. We proosten en beginnen vol verwachting aan 2023, waarbij we hopen dat ondanks alle huidige problemen in de wereld, het tòch een goed en mooi jaar mag worden.

Van een vriendin kreeg ik een tekst doorgestuurd van Desmond Tutu, een mooie en positieve gedachte waar je je aan vast kunt houden in moeilijke tijden.

‘Hoop is kunnen zien dat er licht is, ondanks alle duisternis’.

Graag willen we hierbij iedereen een goed nieuw jaar wensen met veel geluk, gezondheid, hoop en licht!

Gevuld

Oké, ik ben niet direct de 25e december ‘s ochtends vroeg naar de Super U gerend om door het raam te gluren of het lege kribje gevuld zou zijn maar vandaag moesten we even wat boodschappen doen en dan kijk je toch met wat extra nieuwsgierigheid naar de kerststal. En ja hoor, een gevulde kribbe. Pfff……weer helemaal opgelucht!

Mooie woorden

Denkend aan Kerst, komen er diverse woorden bij me op: licht, warmte, hoop, zorgzaamheid, vertrouwen, verdraagzaamheid, vriendschap, medeleven, samenzijn, tevredenheid……Hoe mooi moet het zijn, als we iedere dag aan deze woorden zouden denken en niet alleen met Kerst. En nòg mooier als we het dan niet alleen bij mooie woorden laten maar het ook in praktijk brengen!

Hierbij willen we graag alle trouwe lezers hele fijne feestdagen wensen.

Een speciale dag

Een speciale dag in een speciaal restaurantje!

We hebben vandaag heerlijk geluncht in restaurant ‘Châtaignes et Champignons’ in Chalencon. Een van onze favoriete restaurantjes, niet alleen vanwege het lekkere eten en de gezellige sfeer maar zeker ook door de twee hartelijke eigenaren. De één staat in de keuken druk met z’n pannen te googelen en laat zich maar moeilijk naar buiten lokken en de ander rent z’n benen onder z’n lijf vandaan om je te verwennen met allemaal lekkere hapjes. Het voelde vandaag bijna aan als zomer en we konden nog heerlijk buiten op het terras zitten. Het enige probleem van zo’n heerlijke lunch is wèl dat je daarna de rest van de middag bijna niets meer doet. Ik vraag me altijd af hoe de Franse werknemers dat toch doen. Een warme maaltijd halverwege de werkdag, altijd wel een wijntje erbij en dan ‘s middags gewoon weer door met buffelen. Het zal wel een kwestie van wennen zijn.

We dachten heel even dat deze kastanjeslingers speciaal voor ons waren opgehangen, maar helaas. Zondag 30 oktober vindt hier in Chalencon het jaarlijkse kastanjefeest plaats, ‘les Castagnades des Monts d’Ardèche’ en het hele dorp is daar al klaar voor. 

Jarig!

We hadden gisteren een jarige Ernest!

Om nu te zeggen dat het met al die regen een lekkere dag was om je verjaardag te vieren……..

Ach, wel of geen regen, als je zo’n jaarlijkse mijlpaal viert met een heerlijke ‘high tea’ in een gezellig restaurant en met niet te vergeten het allerbelangrijkste, namelijk de kinderen om je heen, dan is het natuurlijk altijd een mooie dag.

Het restaurant waarin we gisteren de verjaardag vierden, is gevestigd in ‘Landhuis in de Stad’ in Park Oog in Al. Het wordt geleid door enthousiaste en maatschappelijk bewuste mensen. Zelf zeggen ze dat er achter al het eten dat zij presenteren, een mooi verhaal zit. Op deze website lees je meer hierover.

Mocht je ooit hier in de buurt zijn, echt een fijne plek om even wat te eten of te drinken, zowel binnen als straks weer buiten op het zonnige terras aan het water. 

De naam ‘Oog in Al’ heeft het park trouwens te danken aan de oorspronkelijke en waarschijnlijk heel nieuwsgierige eigenaar van dit stukje Utrecht, jonker Everard Meyster. Hij stichtte rond 1664 deze buitenplaats en liet er een groot landhuis op bouwen van waaruit hij goed zicht had hoe de rest van Utrecht gebouwd werd. Hij kon zo een oogje in het zeil houden, oftewel een oogje houden op alles.

Brood en spelen

Ter ere van de verjaardag van vriendin Will waren we uitgenodigd om vandaag pizza bij haar te komen eten. Het was nog even wachten totdat de houtoven goed op temperatuur was dus als tijdverdrijf en ook om zelf op temperatuur te blijven, leek het onze gastvrouw wel leuk om een spelletje Mölkky te gaan spelen, een Fins spel.

We hadden nog nooit van dit spel gehoord maar het is een beetje te vergelijken met kegelen. Het spel heeft 12 houten paaltjes die je met een 13de stuk hout omver moet gooien. Bij aanvang staan alle paaltjes dicht bij elkaar opgesteld. Gooi je 1 paaltje om, dan wordt het cijfer dat op dat paaltje staat op je scorelijst genoteerd. Gooi je meerdere paaltjes om, wat eigenlijk makkelijker is omdat ze dichtbij elkaar staan, dan telt alleen de hoeveelheid omver geworpen paaltjes, ongeacht wat er voor cijfer op het stuk hout staat afgebeeld. Na elke worp worden de paaltjes weer rechtop gezet op de plaats waar ze terecht gekomen zijn. Het mooiste is dus eigenlijk om bijvoorbeeld maar 1 paaltje omver te gooien waarop dan wel een hoog cijfer staat. Degene die exact 50 punten heeft gehaald is de winnaar maar gooit die meer dan 50 punten dan wordt zijn score weer teruggebracht naar 25. Gooi je 3 keer achter elkaar geen enkel paaltje om, dan lig je uit het spel.

Zo, snappen jullie het nog? Ach, na zo’n spelletje Mölkky smaakten de pizza’s in ieder geval nòg lekkerder!

Gelukt!

De eerste twintig minuten zag ik nog niet zoveel gebeuren maar daarna ging mijn beslag echt z’n best doen. Gelukkig hadden we dus inderdaad een pak mèt gist. En lekker dat ze dit jaar weer zijn! Het bakken heb ik binnen gedaan met de radio hard aan en meezingend op de muziek van de Top 2000. Het eten van zo’n oliebol hebben we lekker buiten in het zonnetje gedaan. Jawel, met die voorspelde temperatuur van 16 graden!

Oliebollenstress

Ieder jaar is het op 31 december ‘oliebollenbakdag’ hier op de berg. Als ik zo eens naar de weersvoorspelling kijk wordt het buiten bakken: 16 graden en volop zon! Het is eigenlijk net zo’n gek idee als erwtensoep eten of Kerst vieren met boom en al, ergens in een of ander tropisch land.  

Vanuit Nederland hebben we twee pakken oliebollenmix meegenomen. Lees ik toch net dat in sommige pakken van Koopmans de gist ontbreekt!

Ik ben gelijk de voorraadkast ingedoken en ben op zoek gegaan naar de productiecode.

Grrr, dezelfde code dus.

Maar geen paniek: gelukkig staat er een ander tijdstip achter de productiecode.

Waarschijnlijk zal ik morgen toch met wat meer spanning kijken of m’n beslagje mooi gaat rijzen!  

Kerst 2021