Met dat schitterende weer gisteren, voelden we ons bijna verplicht om erop uit te trekken! Geen probleem; we hebben onze verzameling wandelingen weer eens tevoorschijn gehaald en een mooie tocht uitgezocht in de buurt van Lachapelle-sous-Chanéac.
We zijn zowaar tijdens de hele tocht geen enkele keer verkeerd gelopen, wat een hele prestatie voor ons is. De routebeschrijving klopte als een bus en wat betreft de bewegwijzering; de pot met gele verf was dit keer niet voortijdig leeg! Het was een mooie en afwisselende tocht, precies zo eentje zoals we altijd graag lopen. Niet teveel door het bos maar meer langs de rand ervan, door weilanden, een heel stuk langs een snelstromend riviertje, dwars door kleine gehuchtjes en dan ook nog met veel mooie vergezichten. Het was wel een behoorlijk pittige wandeling.
Al bijna direct vanaf het begin was het stijgen geblazen, via een pad dat bezaaid was met keien. De sneeuw die nog niet overal verdwenen was maakte het lopen ook wat lastiger. Halverwege de tocht werden we voor een tweede keer getrakteerd op een flinke klim maar dit keer ging het gelukkig via een verhard weggetje. Ach, hoe snel vergeet je dat dan allemaal weer als je het allerlaatste stuk, als de spieren al lichtjes beginnen te protesteren, alleen nog maar hoeft te dalen.
Tijdens de tocht passeerden we het gehuchtje Rimande waar deze oude graanmolen staat, aan de rand van een riviertje met dezelfde naam. De molen bestond destijds uit drie verdiepingen. De ene verdieping waar het graan werd gemalen, de andere waar notenolie werd geperst en dan nog een woonlaag waar de molenaar huisde. Helaas allemaal niet meer in gebruik en ook niet meer te bezichtigen.
Een paar meter verderop bevindt zich de mooi gerestaureerde four à pain, de broodoven. Gerestaureerd in 1994 door de inwoners van het gehucht. Het lijkt trouwens wel meer een bakhuisje dan alleen maar een oven.
Soms lijkt het wel alsof de tocht over het erf van de bewoner loopt, of dwars door zijn tuin gaat. Je voelt je als wandelaar bijna schuldig! Als we dan toevallig iemand zien, vragen we eigenlijk altijd of het wel ‘permis’ is en dat zorgt dan ook meestal voor een leuk praatje.
Hoe mooi zo’n simpele emaille bak hier!
De tocht voerde een heel stuk langs de Rimande, een snelstromend zijriviertje van de Eyrieux. Een ideale plek om in de zon ons stokbroodje te eten!