Wilde korenbloemen

Langs het pad naar ons huis kijk je uit over het korenveld van onze boerbuurman, Michel. Er staat een licht windje, de nog groene halmen golven wat heen en weer. Tussen dat wuivende groen zie je mooie helderblauwe korenbloemen. Als je dubbel klikt op de foto hiernaast kun je nog extra genieten van deze bloem.

Macarons

Onlangs hadden we onze dochter op bezoek. Ze kwam hier binnen wandelen met een grote doos macarons onder haar arm. Geen enkel probleem voor ons! Een paar macarons waren door de reis eigenlijk een beetje gehavend en die moesten natuurlijk gelijk uitgeprobeerd worden. Je raadt het al, het bleef niet bij die twee. Binnen no time was de doos, tot en met de laatste kruimel, helemaal leeg!

Dit waren macarons uit Nederland maar oorspronkelijk is de macaron een Frans koekje. Alhoewel….er zit ook een Italiaans tintje aan. Er loopt een verhaal dat Italiaanse monniken in een klooster in de buurt van het plaatsje Cormery al heel lang geleden dit soort luchtige koekjes maakten. Koekjes van een mengsel van gemalen amandelen met suiker en eiwitten. Toen de Italiaanse Catherina de Medici in 1533 trouwde met de Franse kroonprins Henri II namen haar patissiers vanuit Italië hun eigen baksels mee en daar zat ook het recept bij van dit amandelachtige koekje: de maccerone, wat fijn deeg betekent. In die tijd trouwens nog niet het bekende dubbele koekje met vulling ertussen, zoals we die nu kennen. Dat kwam pas weer veel en veel later. In 1862 begon Louis-Ernest Ladurée een patisserie in Parijs. Zijn kleinzoon Pierre Desfontaines ging aan de slag met dat enkele koekje, ging het steeds meer verfijnen en vormde het uiteindelijk om tot het nu bekende dubbele kleurige koekje, aan elkaar geplakt met een lekkere crèmevulling. Wel of niet een Frans koekje, al kwam het uit China, voor ons maakt het allemaal niets uit. Wij zijn gek op de macaron!

Concert du printemps

Gisteravond werd door l’atelier créatif de Saint Julien Labrousse een concert georganiseerd in het kerkje van het dorp: le concert du printemps. Het koor ‘les Petites Notes de Rochebonne’ uit Saint Martin de Valamas en een jongerenkoor van de middelbare school uit Le Cheylard zongen diverse liederen. De jongeren, begeleid door de lerares achter de piano, hadden wat meer populaire liedjes op hun repertoire staan en het “echte” koor zong wat meer, tsja… hoe zal ik dat zeggen, wat meer echte koorliederen. Onder begeleiding van een dirigent, alles a capella. Aan het einde van het concert kwamen de twee koren bij elkaar op het podium en zongen ze gezamenlijk nog een laatste lied: enthousiast en handenklappend, samen met het hele publiek. We zijn wel eens eerder naar zo’n concert geweest en het valt me altijd op dat met name de jongeren zo enthousiast en zonder gêne staan te zingen, zelfs een meisje dat solo een lied zingt, staat daar op het podium zonder zichtbare bibbers. Of ik dat vroeger ook gedurfd zou hebben???

Naar buiten

De periode van ‘de IJsheiligen’ ligt alweer bijna een week achter ons dus we mogen er vanuit gaan dat we de nachtvorst nu echt kwijt zijn. Tijd om de vorstgevoelige planten, die we afgelopen winter in onze “orangerie” hebben gezet, weer naar buiten te doen. Nadat ik de geraniumplanten vertroeteld heb met verse grond en verse potten krijgen ze weer een plekje op het terras. Nu schrijf ik wel heel optimistisch dat de vorstkou verdwenen moet zijn maar toen we vanmorgen wakker werden na een regennacht, zagen we op de Mont Mézenc opnieuw een sneeuwlaagje liggen. Het was daar afgelopen nacht toch wel weer zo koud dat de nattigheid in een wit laagje was veranderd.

Papaver

Zie je de ene dag nog knoeperds van knoppen in de papaver zitten, een dag later komt er voorzichtig iets kleurigs naar buiten piepen en nog een zonnig dagje later zie je de schitterende rode bloem. Ooit als stek gekregen van mijn zus en zwager en hier niet meer weg te krijgen………..gelukkig!

Van bol naar bakhuis

Vorig jaar heb ik al een keer een berichtje geschreven over onze houtoven. We hebben al diverse keren erin gebakken maar we merkten dat de temperatuur erg snel daalde. Wilde je na het pizza bakken nog meer dingen erin bereiden zoals bijvoorbeeld brood, dan moest de oven opnieuw flink opgestookt worden. Hoogste tijd om de bol van de pizzaoven te gaan isoleren om zo de warmte beter vast te kunnen houden. Hieronder de metamorfose van onze oven: van bol naar bakhuis!

Nu nog de finishing touch: “het huis” afwerken met zandkleurige crépi, dakpannetjes op de dakplaat en……….. bakken maar weer!

Oude bromfiets

Op onze 1 mei wandeling afgelopen maandag, kwamen we deze bromfiets tegen: een oude Mobylette. Eigenlijk een beetje jeugdsentiment. Als zestienjarige wilde ik net als m’n vriendinnen een brommertje. Met het, via een zaterdagbaantje spaarzaam bij elkaar gesprokkelde geld, heb ik toen een tweedehands Mobylette gekocht. Niet zo’n oude als op de foto maar toch wel een redelijk bejaard exemplaar. Het was nog net in de tijd dat de helm niet verplicht was. Ik kan me er niet eens meer zoveel van herinneren. Wèl dat ik altijd met de bougies bezig was. Op de een of andere manier had mijn brommer altijd een vuile bougie. Met veel pijn en moeite kreeg ik het ding uiteindelijk los met zo’n speciale bougiesleutel en dan met een klein staalborsteltje maakte ik hem weer schoon. Bougie schoon, mijn handen vies. Toen de helm verplicht werd, heb ik m’n brommertje verkocht en ben ik lekker weer gaan fietsen: wind door m’n haren!

Zou dit oude barrel opgevoerd zijn geweest en 90 kilometer per uur hebben gehaald of had het meer te maken met de vurige wens van de eigenaar?

Rando des chanteurs de Mai

Wat zullen de vele vrijwilligers die ieder jaar de 1 mei wandeling organiseren gisteren en ook nog vannacht in spanning hebben gezeten! Zou het weer vandaag een beetje meewerken of net zo’n spelbreker worden als vorig jaar? Gisteren heeft het gigantisch geregend, gewaaid en is er afgelopen nacht zelfs wat sneeuw gevallen maar……vanmorgen stonden we op met een klein zonnetje! Ieder jaar doen honderden enthousiaste wandelaars mee aan deze tocht. Ook wij hebben vandaag de “stoute” schoenen aangetrokken en hebben een mooie wandeling gemaakt. Je kunt kiezen tussen diverse afstanden, dus zijn er genoeg mogelijkheden voor jong en oud, voor zondagswandelaars maar ook voor wandelaars met wat meer wandelkilometers op de teller. De wandeling voert je vanaf de Salle de Fête in Saint Julien Labrousse via kleine bospaadjes, door weilanden, langs beekjes en door gehuchtjes weer terug naar de Salle de Fête. Met een rammelende maag ruiken we de gebakken omeletten al van verre; in ieder geval in gedachten! En dan even later schuiven we aan voor de gebruikelijke maaltijd: salade, omelette, haricots en een pêche melba toe. Zowel binnen als buiten zitten de wandelaars aan lange tafels, gezellig kletsend met elkaar te eten en te drinken. Een mooie wandeling en een hele gezellige dag: volgend jaar zijn we vast weer van de partij. Chapeau voor de organisatie en alle vrijwilligers!

Ik ben vergeten te tellen hoeveel bordjes er zo aan de kant van de weg stonden! Morgen worden ze allemaal weer opgehaald door de vrijwilligers.

Op diverse plekken werd de inwendige mens versterkt.Wandelend langs een mooi beekje.

Even uitrusten op een mooi oud bruggetje, samen met ons schoonzusje Janny die een paar dagen op bezoek is.

Een bakje “groenvoer” voor de nodige vitamientjes.

Lange tafels in de Salle de Fête met etende, drinkende en gezellig kletsende wandelaars.

Ernest en Janny aan de dis, nog lekker in het zonnetje.

Klussen op Koningsdag

Ook al is het Koningsdag vandaag in Nederland en heeft iedereen daar vrij, hier wordt er op de berg gewoon doorgewerkt. De loodgieters zijn bezig met het installeren van een centraal verwarmingssysteem in ons huis. We hebben gekozen voor een pompe à chaleur. Een groot apparaat met ventilatoren dat achter het huis is opgehangen, zorgt er nu voor dat koude buitenlucht wordt omgezet in warme lucht. Ook ons water wordt verwarmd door dit systeem. Onze houtkachel deed altijd erg goed z’n best maar met echte kou was het niet altijd even behaaglijk in ons huis. We zaten regelmatig met een extra dikke trui aan en onder een deken ’s avonds op de bank. Heel stoer maar op den duur toch niet erg comfortabel. Dus nu hebben we naast onze trouwe houtkachel ook radiatoren gekregen om ons huis behaaglijker te kunnen krijgen. Straks in de volgende winterperiode moeten we er dus lekker warm bij kunnen zitten!

David is op de zolder aan het solderen. Ik heb hem nog even naar beneden geroepen om hem op TV te laten zien hoe Koningsdag wordt gevierd in Nederland. Vond hij leuk!

Florian is buiten bezig met de voorbereidingen om de “helse” machine op te hangen.

En hier hangt het apparaat. De vlinderstruik moet er een beetje voor gaan groeien en we gaan een soort ventilerende houten omkasting maken in een leuk kleurtje.

Geparkeerd

Het blijft altijd leuk als we “en route” zo’n oud vehikel tegenkomen. Dit is een oude Peugeot bus en volgens mij al jaren niet meer van z’n plek geweest. Als je naar binnen gluurt, zie je dat die nu in gebruik is als stalling voor een grasmaaier en wat ander gereedschap.

Dit is ook een leuke! Een oude Deux Chevaux, vast niet meer in de originele kleur, vermoed ik. Er ligt nog een hooibaal in. Het maakt die schapen natuurlijk helemaal niets uit of er nu zo’n roze eend in het weiland staat, iets eetbaars zoeken is veel belangrijker!