Hoog in de bomen

Zo’n acht jaar geleden hebben we een nieuw “buurdorp” gekregen, een kilometertje bij ons vandaan. Een dorp van negen woningen, verstopt in het bos en vanaf de weg bijna niet te zien. Kijk je wat beter en tuur je naar boven dan zie je dat er huisjes hoog in de bomen gebouwd zijn. Het gaat hier om de boomhutten, op diverse borden aangekondigd als ‘les Cabanes de Labrousse’. De hoogte van de hutten varieert. De ene hut hangt op zo’n vier of vijf meter hoogte en is via een wenteltrap te bereiken, de ander op wel acht meter en die beklim je via een touwladder. De houten hutten zijn zo gebouwd dat de bomen geen schade ervan ondervinden en ze zien er heel rustiek en natuurlijk uit: ze “vloeken” niet met de natuur. Je moet natuurlijk wel wat avontuurlijk ingesteld zijn. De hutten hebben geen water, electriciteit of verwarming. Het toilet in de hut is een droog eco toilet, gevuld met zaagsel. Douchen doe je beneden in het sanitairgebouw. Een zaklantaarn, waar je iedere dag een opgeladen accu voor meekrijgt, is je sfeerverlichting. Reserveer je een verblijf in de boomhut, dan krijg je het advies om een extra dikke trui mee te nemen voor als het wat frisser is. Maar ondanks of misschien juist wel dankzij dit soort spartaanse omstandigheden werden de boomhutten afgelopen jaren goed bezocht. Tot aan begin dit jaar…… Eigenlijk zou de boel in maart weer open moeten zijn maar om diverse redenen is dit nog steeds niet gebeurd. Jammer hoor, de huisjes zien er allemaal zo mooi uit en ik ben bang dat, als het lang leeg blijft staan, het steeds meer in verval zal raken en straks er geen sprake meer zal zijn van een boomhuttendorp. 

Triathlon de Lamastre

Gisteren heeft de ‘Triathlon de Lamastre’ weer plaats gevonden. Deze sportieve tocht wordt altijd ieder jaar op vijftien augustus, een feestdag, georganiseerd. Het is van oudsher een katholieke feestdag waarop de Hemelvaart van Maria wordt gevierd. (l’Assomption de la Sainte Marie) Voor de niet gelovigen is het gewoon lekker een extra vrije dag, mooi middenin de zomerperiode. De triathlon van Lamastre is weliswaar een kleine triathlon maar toch moeten de sportievelingen een flinke prestatie leveren. Dit jaar hebben we extra kunnen genieten van deze wedstrijd want de broer van onze buurvriendin was speciaal voor deze sportieve tocht overgekomen uit Nederland om mee te doen.

Nog fris en fruitig poserend in z’n triathlon T shirt, een wedstrijdnummer al op z’n arm en been “getatoeëerd” voor de wedstrijd later op de dag. 

De wedstrijd begint met een zwemtocht van 750 meter in het meer bij le Cheylard.

Daarna rennen ze allemaal naar hun fiets en is het 22 kilometer trappen geblazen. Het eerste stuk vanaf het meer bij le Cheylard naar Saint Julien Labrousse is het aardig stijgen maar daarna slingert de weg naar beneden en moet er regelmatig in de remmen geknepen worden om niet uit de bocht te vliegen. In Lamastre aangekomen springt men van de fiets en worden de benen nog een keertje geplaagd: ter afsluiting mogen ze nog onder luid gejuich en geklap 6 kilometer hardlopen door de straten van Lamastre.

We hadden een mooi plekje gevonden in Cluac om hem in z’n blauwe pak voorbij te zien fietsen.

De verkeersregelaars trots poserend nadat de laatste renner het kruispunt bij Cluac was gepasseerd. Een mooie dag met mooie sportieve prestaties. ‘Chapeau’ voor Kees, die de tocht prima heeft gedaan! Volgend jaar weer?

Fête Médiévale de Désaignes

Ieder jaar zo half augustus, verandert het plaatsje Désaignes voor wel een weekend lang in een middeleeuws dorp. Het pittoreske plaatsje leent zich daar ook echt voor. Midden in het dorp staat een mooi kasteel, er zijn nog wat toegangspoorten intact, de straatjes, steegjes en trappetjes zijn geplaveid met kleine klinkers en héél belangrijk voor het slagen van zo’n druk bezocht jaarlijks spektakel: er zijn talloze enthousiaste bewoners die het hele weekend in middeleeuwse kledij door het dorp lopen alsof ze niet anders gewend zijn.

Een impressie van een middeleeuws Désaignes.

Muzikanten lopen door de straatjes, een jongleur gooiend met messen voorop.Verkleed als Caesar: wellicht de burgervader van het dorp?
Eenzame Kruisridder
Middeleeuws dansje, uitgevoerd door fraai verklede dames en maar één heer.Een wat griezelig ogende heks. Kleine kinderen liepen met een boogje om haar heen.
Eten op z’n middeleeuws: varkens aan het spit.

Slenteren

Chalencon is te mooi om alleen maar naar de kunstmarkt te gaan. Lekker op je gemak door het dorp slenteren is eigenlijk nog leuker! Iedereen die bij ons langskomt wordt meegesleept om even de sfeer daar te proeven. Een schilderachtig dorpje waarvan het oude gedeelte wat hoger ligt en bestaat uit kleine ‘kruip maar door’ straatjes en steegjes. Op de foto hierboven mooie hortensia’s maar ook helaas een buxus die ‘aangevallen’ is door de buxusmot of buxusrups. Ik heb begrepen dat in andere delen van Frankrijk, o.a. de Brionnais, deze ook al is gesignaleerd. In onze tuin in Nederland hadden we er ook last van. Je zag daar zelfs hele straten en halve woonwijken met allemaal dorre buxussen in de tuinen. Denk je eerst nog aan het bruin worden van de struik door droogte, al gauw kom je er achter dat een of ander vraatzuchtig beestje de oorzaak is. Hierboven een foto waar je een springbalsemien ziet staan. Die ken ik nog uit mijn kindertijd. Onze buren hadden een grote struik staan en niets was leuker dan de rijpe zaden aan te raken waardoor ze dan als een gek weg sprongen. De planten zaaiden zich flink uit en de tuin was na een tijd heel wat springbalsemienen rijker! De zaadjes zijn overigens ook eetbaar, heb ik gelezen. Ze schijnen wat nootachtig te smaken. Je moet wel snel zijn trouwens om deze te gaan proeven want de plant en dan met name de grote reuzenvariant, is een  ‘persona non grata’ of beter gezegd een ‘planta non grata’ aan het worden in Europa. Er gaan verhalen om haar op de zwarte lijst te zetten van planten- en dierensoorten die niet uit Europa komen en de oorspronkelijke flora en fauna verdringen of economische schade veroorzaken. Oh jee…en daar heb ik dus als kind al aan mee gewerkt!

Marché de créateurs

Gisteren zijn we naar Chalencon geweest. Een dorpje wat verderop, waar het hele jaar door altijd veel georganiseerd wordt. Van kastanjefeesten, concerten en exposities tot kunstmarkten aan toe. Van 22 juli tot 15 augustus is er in het kerkje een markt waarop kunstenaars hun werkstukken tentoonstellen. Foto’s, schilderijen, keramiek, sieraden, zelf gesponnen en gebreide truien en sloffen, glas in lood, zelf gemaakte kleding, noem maar op. Leuk om even doorheen te lopen en alles te bewonderen. 

Taart

Als de kinderen gezellig op bezoek komen, hoort daar natuurlijk een feestelijke taart bij. Dat was vroeger al zo toen ik bij mijn ouders op bezoek kwam. Standaard stond daar een zelfgebakken, heerlijk ruikende echte Oma appeltaart klaar. Mmm, als ik dit zo neerpen, ruik ik die geur nog. Die traditie zetten we gewoon voort. Ik wissel alleen wat meer af, de ene keer een frambozentaart en de andere keer een Tiramisutaart.

Tsja……dat wordt flink fietsen en wandelen om die calorieën weer kwijt te raken!

Op de pedalen!

Zoon Michiel is een weekje bij ons op de berg. En alsof onze berg niet genoeg is, zoekt hij in de buurt nog meer bergen op. Iedere dag is hij met z’n racefiets op pad om wat colletjes te bedwingen. Vandaag is er nog een stoere man op de racefiets geklommen en met z’n tweeën hebben ze een mooie tocht gemaakt. Vanaf onze berg afdalend naar Lamastre, klimmend via les Nonières naar Saint Julien Labrousse en Saint Jean Chambre en daarna weer terug naar onze eigen berg. We hebben nog even een herinnering opgehaald aan zo’n 14 à 15 jaar geleden toen Michiel, samen met z’n jongere broer Tim, ook dit tochtje op de fiets naar Lamastre maakte. Ze deden dat toen op een iets andere manier. Als een gek fietsten ze naar beneden, pakten een terrasje in Lamastre en belden ons op of we hen met de auto weer op wilden halen!

Vader en zoon op de fiets.

Wind

Sinds gisteren al is het flink aan het waaien. Het is geen constante wind maar eentje die met stevige vlagen over de berg komt knallen. Een warme wind als een föhn, blazend uit het zuiden en volgens le Météo 26 kilometer per uur. Genoeg kracht om de was ‘in no time’ droog te krijgen. Ik heb maar extra knijpers gebruikt, anders kan ik straks de boom in klauteren om het wasgoed er weer uit te vissen!

Spiegeltje, spiegeltje

Tijdens een blokje om komen we vaak langs dit huisje dat de meeste tijd van het jaar leeg staat. De luiken zijn dicht en het hek dat naar de cour leidt is op slot. Op de deur is een vergeelde notitie vastgeprikt van de man van het EDF die ooit eens de stand van de elektriciteit heeft opgenomen. Toch is er wel gewerkt aan het huis. Er zitten overal nieuwe daken op, dus het huis moet vast wel bewoners kennen. Dat zijn dan waarschijnlijk echte ijdeltuiten, want bij de stenen buitenwasbak met daarboven een stuk slang dat als kraan fungeert, is een stuk spiegel bevestigd.

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het land!

Mezennestje

Onze buurvriendin kwam pas geleden met dit nestje aanlopen waar eitjes in liggen van de koolmees. Ze hebben een nestkastje in de buurt van hun huis hangen dat bewoond werd door een mezenstel. De laatste weken is er geen mees meer te bekennen geweest dus het kastje is open gemaakt en dit kwam te voorschijn. Mooie eitjes maar helaas niet uitgebroed. Zouden de koolmezen zich misschien bedreigd hebben gevoeld door andere vogels, een kat, een marter of eekhoorns en hebben ze daarom het nest verlaten?