En nu even helemaal niets…..
2
Van alles wat
Iedere keer als we langs deze etalage lopen, kijken we altijd even naar die uitgestalde voorwerpen. Sommige ervan herken ik wel maar er ligt ook heel wat ‘verzamelaarswerk’ tussen waarvan ik geen flauw idee heb wat het is of waar het voor dient.
Het gaat hier om de etalage van firma Langerak. Het is een doe-het-zelfzaak die al sinds 1996 in onze wijk zit en alles op het gebied heeft van sanitair, centrale verwarming, dakbedekking, riolering etc. Zowel de professionele klusser voor het grote werk kan hier terecht als ook de hobby klusser voor het kleinere werk. Of het nu gaat om rioleringsbuizen, dakgoten, snelkoppelingen, kranen, WC potten, complete CV installaties, badkamers of dat je alleen maar naar binnen stapt voor een adviesje. Geen probleem daar. Je wordt uiterst vriendelijk geholpen en vaak krijg je er ook nog een kop koffie bij aangeboden!
Hebberig
Zo over de Utrechtse bloemenmarkt op het Janskerkhof slenteren, langs al die kleurige bloemen en planten is als vanouds weer dik genieten.
We worden er altijd wel wat ‘hebberig’ van!
Over kleurige bloemen en planten gesproken…..Deze bruine gedrochten zien er natuurlijk niet uit maar stop die knollen in de grond en over een tijdje heb je wat moois in je tuin!
Mini Domtoren
Al sinds 2019 staat de Utrechtse Domtoren in de steigers maar het einde van de werkzaamheden is nu in zicht. Het bovenste topje is alweer te zien en men verwacht dat in de zomer de toren z’n hele ‘jas’ weer kwijt zal zijn.
Ben je wat ongeduldig van aard en kun je niet tot de zomer wachten, dan zou je natuurlijk naar Madurodam kunnen gaan, waar een mini Domtoren van zo’n 4,5 meter staat maar ook hier in Utrecht kun je nu voor zo’n replica terecht.
Sinds oktober staat in de nieuwbouwwijk Leidsche Rijn een Domtoren van zo’n 5,5 meter te pronken. Hij is gemaakt door de nu bijna 90 jarige Chris van der Sman uit Nootdorp. Als hobbybouwer heeft hij steentje voor steentje deze toren nagebouwd in z’n achtertuin. Het heeft ‘m zo’n 10 jaar gekost. De stad Utrecht was zeer geïnteresseerd in deze toren en heeft er nu een mooi plekje voor gevonden.
Wist je trouwens dat er nòg een replica van de Utrechtse Domtoren bestaat? Je moet er wel wat verder voor reizen. Vlakbij de Japanse plaats Nagasaki staat er eentje van zo’n 105 meter hoog, gebouwd met echte Nederlandse bakstenen. De Japanse zakenman Yoshikuni Kamichika heeft ooit Nederland bezocht en was zo onder de indruk van ons land, dat hij een themapark heeft laten bouwen met diverse typisch Nederlandse bouwwerken, waaronder dus de Utrechtse Domtoren.
De grond in!
Geen broekje in de branding, ooit een liedje van Gerard Cox maar een broekje in de grond!
‘Begraaf je onderbroek in de tuin!’ Ik dacht eerst dat het om een vroege 1 april grap ging maar niets van dat al. Vanmorgen stond deze opvallende kreet in de Utrechtse krant. De oproep werd gedaan door de organisatie ‘Utrecht Natuurlijk’ en men hoopt met deze actie de kwaliteit van de lokale grond te kunnen onderzoeken. Niet uniek voor Nederland overigens want andere landen zijn ons hier al in voorgegaan.
Het is bijna de week van de Groene Tuin. Een week waarin extra aandacht wordt besteed aan het vergroenen en verduurzamen van tuinen, balkons en straten om ons heen maar waarin men ook wil onderzoeken hoe het gesteld is met de kwaliteit van de grond. Er wordt gevraagd om een 100% katoenen onderbroek te begraven en die na zo’n 2 maanden weer uit de grond te spitten.
Is je onderbroek nog heel, helaas…..dan heeft de grond duidelijk behoefte aan een flinke portie gezonde voedingsstoffen. Een voordeel: deze onderbroek kun je weer wassen en gewoon weer dragen! Is je onderbroek een beetje aangevreten, dan is er nog hoop. Er is wel wat bodemleven in je tuin maar het kan nog wel wat extra’s gebruiken. Is de onderbroek zo goed als weg, op misschien het elastiek na, dan is de missie geslaagd. Oké, geen onderbroek meer maar wèl een gezonde tuingrond met voldoende leven, zoals regenwormen, insecten, schimmels en bacteriën. Deze beestjes helpen je bodem gezond te houden. Hoe meer er leeft onder de grond, hoe meer er groeit boven de grond.
Je zou natuurlijk ook een 100% katoenen shirt in de grond kunnen stoppen, zit ik me te bedenken maar deze actie om een onderbroek te begraven is natuurlijk veel ludieker!
Weer in Utrecht
Die sneeuw van afgelopen zondag is grotendeels verdwenen, hoorde ik van onze Tim die op dit moment vakantie viert op de berg. Wij zijn die sneeuw ‘ontvlucht’ en zitten nu weer voor een tijdje hoog en droog in Utrecht.
Een van de eerste dingen die we hier altijd doen is even naar de zaterdagse markt fietsen om daar een flink stuk kaas te kopen. Ondanks ons leventje op de Franse berg, blijven we natuurlijk echte Hollandse kaaskoppen.
Iedere keer verbazen we ons over het feit dat er bij de ene kraam amper klanten staan en bij de andere kraam lange rijen mensen geduldig staan te wachten tot ze aan de beurt zijn. Alleen al uit een soort van medelijden zou je bij die rustige kraam een stuk kaas gaan kopen!
Winterse witte plaatjes
Tja……en dan word je ‘s ochtends wakker en is het wit buiten en terwijl ik dit berichtje schrijf, zo rond het middaguur, is het nog steeds volop aan het sneeuwen.
Het levert altijd mooie plaatjes op.
Die hond geniet nog meer dan wij!
De takken van de struiken en de bomen buigen door al die sneeuw flink door. Ik hoop dat ze niet afscheuren!
Even de sneeuw van de schotel afvegen èn er is weer (internet) contact met de buitenwereld! We laten die ladder voor alle zekerheid nog maar even hier staan.
Vooruit met de geit
We trekken duidelijk de aandacht van deze nieuwsgierige geit! Helaas met van die grote gele ‘oorbellen’ in maar dat schijnt verplicht te zijn. Waarom moeten die dingen toch zo groot zijn; het zijn meer ‘oorbellen’ dan oor!
In het weiland hier lopen heel wat geiten. Er huppelen zelfs alweer kleine geitjes tussen. Ik geloof trouwens dat je zo’n klein geitje ook lammetje mag noemen. Straks met Pasen staat er weer veel lamsvlees op het menu. Zouden deze geitenlammetjes dan ook worden verorberd, net als de lammetjes van de schapen?
Ze zijn trouwens heel, heel in de verte familie van elkaar. Het aantal chromosomen verschilt wel. Het schaap heeft er 54 en de geit 60. Een enkele keer komt het wel eens voor dat deze dieren vergeten dat ze geit en schaap zijn en dat ze het met elkaar ‘doen’. De vrucht die hieruit voortkomt wordt meest van tijd afgestoten maar heel soms wordt er toch een jonkie geboren. Het jong van een vrouwtjesschaap en een geitenbok is dan een gaap en die van een vrouwtjesgeit en een mannetjesschaap wordt, je raadt het al, een scheit genoemd.
Deze geiten hebben vast geen weet van dit alles en staan gewoon lekker hier in de wei wat gras weg te peuzelen. ‘s Nachts nog binnen maar overdag al lekker buiten. Zo wandelend langs deze geiten zou je toch al bijna weer aan de lente gaan denken! Het blijft deze dagen helaas alleen nog maar bij fantaseren over dat voorjaar want de temperaturen willen op dit moment nog niet echt meedoen. Geduld is een schone zaak!
In vuur en vlam
Gisteravond was er een hele mooie zon te zien die langzaam achter de bergen wegzakte en als een soort laatste krachtsinspanning de hemel nog even in vuur en vlam zette.
Eigenlijk denk je dan dat het de volgende dag mooi weer zal zijn. Avondrood mooi weer op de boot, tòch? Nou, die vlieger ging mooi niet op! Vanmorgen, te vroeg eigenlijk volgens de weersvoorspelling, regende het al met zelfs een wat nattig sneeuwvlokje ertussen. Een lekker binnendagje vandaag.
Recycle kunst
Op weg naar het restaurantje in Désaignes waar we afgelopen dinsdag feestelijk hebben geluncht, kwamen we door Rue Eugène Goy. Een mooi geplaveid straatje waar diverse kunstateliertjes zitten die helaas in de winter meest van tijd gesloten zijn. Niet getreurd, er was toch nog iets van kunst te ontdekken hier.
Hier is iemand creatief aan het recyclen geweest!
Deze deur met dat kantige zwanengordijn vond ik trouwens ook wel mooi genoeg om op de foto te zetten.
Wonen in de Ardèche 