Onze buurmanboer zal wel denken als hij zo naar zijn akker kijkt, hoe hoger hoe beter maar dat zullen onze vrienden maandagavond vast niet hebben gedacht, toen ze hun verwilderde tuin zagen met metershoog gras en onkruid. Zodra het nieuws kwam dat de Franse grenzen open zouden gaan afgelopen maandag, zijn ze in de auto gestapt en naar hun Franse stek gereden. We hadden al een keer eerder aangegeven mee te willen helpen om die wildernis wat in te tomen en na hun ‘help’ telefoontje maandagavond zijn we gisterochtend met materiaal en veel goede zin ernaartoe gereden; klaar om een aanval te plegen op hun tuin. Vier paar handen maken licht werk en na een dagje werken zag het er al een stuk vriendelijker uit. En ook al was het buffelen geblazen; met een heerlijke lunch, koffie en koek en veel bijpraten, was het een mooie dag om op terug te kijken. Wat betreft hun tuin maak ik me totaal geen zorgen. Even flink wapperen met hun groene vingers, en de tuin staat in no time weer in volle glorie te schitteren!
Wonen in de Ardèche
verhalen vanaf onze berg en van verder weg
Wonen in de Ardèche 
Ja, we trokken echt ten strijde met zijn vieren maar het resultaat was groots. Jullie zijn echt harde werkers, chapeau. En die tuin ziet er ondertussen al heel aardig uit. En dat alles binnen een week, dat had ik een week geleden toen we aankwamen niet gedacht.
Ik zag het resultaat, hard gewerkt !
Het komt zéker weer goed allemaal.
Binnen de kortst mogelijke tijd staat die tuin vast weer als vanouds te stralen! We zullen daar vast nog wel mooie foto’s van te zien krijgen, Toos.
Geweldig gedaan!
Ziet er weer een stuk aardiger uit zo, hè. En……het was nog een gezellige werkdag ook!
Zoals ik het bij Marthy las, het was echt “ten aanval” maar de strijd is toch voor een groot stuk al gewonnen. 🙂
Het was een aardige rimboe en dan hebben wij het nog niet eens op z’n ergst gezien, want toen wij arriveerden waren Mart en Marthy al begonnen! Maar wat je al niet op zo’n dag met z’n vieren weg kunt werken!