Afgelopen zaterdag zijn we samen met onze buurvrienden naar de kerstmarkt geweest. Ieder jaar wordt in de maand december wel ergens zo’n markt georganiseerd. Nu wilden we die in le Cheylard wel eens bezoeken. In het plaatselijke krantje waren al diverse feestelijkheden aangekondigd. Van het zingen van kerstliederen in de kerk, een vuurwerkshow, de spectaculaire aankomst van Père Noël tot aan het bezoeken van diverse kraampjes op de kerstmarkt aan toe. We begonnen onze kersttoer in een bomvolle kerk waar het plaatselijk koor verschillende bekende kerstliedjes zong. Wel opvallend trouwens, alle liedjes werden in het Frans gezongen. Geen enkele in het Engels zoals wij in Nederland wel doen. Bijvoorbeeld het overbekende ‘Jingle Bells, jingle bells, jingle all the way’. Hier zingen ze dan ‘Vive le vent, vive le vent, vive le vent d’hiver’. Gelukkig werd het wèl op de bekende wijs gebracht, dus wij zongen het gewoon stilletjes in het Engels mee. Of die andere bekende deun: wij weer zachtjes in het Engels, ‘Rudolph, the rednosed reindeer, had a very shiny nose’ en het koor in het Frans, ‘On l’appelait nez rouge ah, comme il était mignon’. Nu ja, in het Frans of Engels, het was in ieder geval een heel sfeervol gebeuren en zeker toen bij het laatste kerstliedje alle kinderen werden uitgenodigd om op het podium te komen meezingen.
Konden we eerder nog de kerk in via de voordeur, na afloop moest iedereen via de zijdeur de kerk verlaten. Op het plein bij de voordeur was namelijk al het hele vuurwerkgebeuren opgebouwd. Precies om zes uur gingen de vuurpijlen de lucht in.
Toen al het vuurwerk achter de rug was, werd het tijd voor de aankomst van de Kerstman. En inderdaad, zoals aangekondigd, spectaculair was het! Bovenin de kerktoren zag je al een tijdje een luik openstaan en ja hoor, daar kwamen eerst heel voorzichtig twee benen naar buiten en even later de rest van de Kerstman. Hangend aan een stevig touw, daalde Père Noël langzaam naar het kerkplein af; wat voorzichtig en wellicht toch ook wel wat benauwd zwaaiend naar de menigte onder hem. Een groot applaus klonk toen hij veilig en wel weer op z’n benen stond.
Daarna werd iedereen uitgenodigd om wat vin chaud te komen drinken en gepofte kastanjes te komen eten.
Vele vrijwilligers stonden klaar met bekertjes en kannen vin chaud.In grote ronddraaiende trommels werden de kastanjes geroosterd.
Na nog een rondje te hebben gelopen langs de kraampjes op de overdekte kerstmarkt gingen we weer naar huis. Helemaal goed zo.
Leuk gebeuren en zo lekker Frans.
Echt een ontspannen en gezellig gebeuren zo. En zoals jij ook altijd opmerkt; weer met behulp van heel veel vrijwilligers!