Nazomerwandeling

Het loopt al naar het einde van oktober en nog steeds genieten we van mooi zomers weer. Korte broek en T-shirt aan: warm genoeg tijdens onze wandeling vandaag. We hebben weer een mooie tocht in het grote boek gevonden. Met de auto rijden we naar Les-Ollières-sur-Eyrieux, zetten de auto op een parkeerplek en lopen via diverse paadjes zigzaggend door het bos en langs kastanjehellingen richting Le Chambon de Bavas. Een straatje in Le Chambon de Bavas.

Voorzichtig, er staat stroom op! Ook langs dit pad trouwens veel buxusstruiken, kaal gevreten door de beruchte buxusmot.

Een stukje verder wordt het pad ruiger en rotsachtiger en moeten we flink stijgen naar het hoogste punt, Le Serre du Gruas. In de beschrijving staat dat de tocht langs rotswanden loopt waaruit water kletterend naar beneden stort. Vergeet het maar; door de droogte van afgelopen maanden zie je nog geen druppeltje water eruit komen! Bovenop deze uitgestrekte bergkam heb je een schitterend uitzicht. Aan de ene kant zie je diep beneden een stukje van de Rhône met hoog daarachter de Vercors. Kijk je naar de andere kant, dan zie je het dal van de Eyrieux met in de verte de toppen van de Mont Mezenc en de Gerbier de Jonc. Een mooi punt om even uit te blazen en de rode verhitte hoofden wat af te laten koelen! Het voordeel van flink stijgen is dat je daarna weer heerlijk mag afdalen. Vanaf de kam via Vaneilles terug naar Les Ollières. Maar één keertje verkeerd gelopen omdat we ergens een geel witte markering hebben gemist. Vast een markering die op een boom heeft gestaan die ooit is omgezaagd of hebben we misschien teveel gekletst en daardoor te weinig op de weg gelet?? Nu ja, na zo’n twee kilometer terug gelopen te hebben, pikten we het goede pad weer op en zijn we uiteindelijk keurig bij de auto terug gekomen. Vermoeid maar voldaan: een mooie afwisselende tocht met zomerse temperaturen!Dit mooie plaatje zouden we hebben gemist als we niet verkeerd waren gelopen! Hoe was het ook alweer: ieder nadeel………