Vandaag was het qua weer een uitgelezen dag om nog even wat kilometers weg te fietsen. Vanaf morgen wordt het wisselvalliger en zal er van tijd tot tijd regen gaan vallen. Helemaal goed, want de grond hier kan wel weer wat water gebruiken.
Een snelle afdaling naar Lamastre om daar de ‘de Dolce Via’ te pakken en over die oude spoorbaan, licht stijgend, naar Saint Prix en les Nonières te rijden. Via de ‘lange’ weg verder klimmend naar Saint Julien Labrousse en weer terug naar huis: een mooi tochtje. Laat het morgen nu maar lekker gaan regenen!

Die ‘Dolce Via’ is een prima fiets- en wandelpad. Om de zoveel kilometer een bankje om even uit te rusten en her en der een plek om te schuilen. Hebben we vandaag gelukkig niet nodig gehad.

Het parcours kent heel wat bruggetjes en viaducten. Dit is een oud viaduct met van die mooie bogen, waar je overheen rijdt om in Saint Prix te komen. Het luistert naar de weinig originele naam ‘Viaduc de Saint Prix’.

Net als in zoveel dorpjes hier, zijn ook de winkeltjes in les Nonières verdwenen. Op de gevel staat nog wat het is geweest. Makkelijk, zo’n gecombineerde winkel. Je kon hier vroeger een wijntje pakken, een stokbrood kopen en je overige kruidenierswaren halen. In een andere volgorde lijkt me trouwens beter. Eerst die boodschappen maar doen en dan pas aan de borrel!

Dit zwarte geval ziet er wat gevaarlijk uit maar is een degelijke fietsendrager voor achterop de auto. Hier nog in een ingeklapte versie maar in een vloek en een zucht uit te klappen en te bevestigen op de trekhaak van de auto. In mei gaan we op pad en dan willen we de fietsen ook meenemen.

Je moet er trouwens toch niet aan denken dat je halverwege de autorit opeens je fiets de lucht in ziet vliegen. Een levendige fantasie noemen we dit. Afkloppen dus!
Lijkt me een prachtige tocht. Hopen wij ook nog eens te doen.