Een tijdje terug waren we aan het wandelen op ‘het plateau’, in de buurt van Saint-Front. Een mooie tocht maar door onze…uuhhh…wat eigenzinnige manier van kaartlezen, hebben we toen de helft van wat in de beschrijving werd aangegeven gemist. Voor herhaling vatbaar dus. Afgelopen zondag hebben we weer een poging ondernomen maar via een andere aanlooproute. Nu hebben we ‘les Roches’ wèl kunnen vinden. We zijn naar boven geklauterd en werden beloond met een prachtig uitzicht over het weidse landschap.
Dit soort paden doe je niet op je slippertjes of naaldhakken en ben je heel blij met je stevige schoenen!
Hadden we ons tijdens de vorige tocht tegoed gedaan aan de myrtilles, nu waren de frambozen aan de beurt.
Die grijze basalthoop op de achtergrond, ‘les Roches’, konden we de vorige keer niet vinden. Nu wèl, dus boven komen zullen we ook!
Eenmaal boven, heb je dit weidse uitzicht! In de verte zie je de Mont Mézenc, de berg die we vanuit ons huis ook zien liggen. Thuis kijken we naar de voorkant ervan en nu hebben we uitzicht op de achterkant. Haha, of precies andersom natuurlijk!
Geen gekke plek om te lunchen, hier bovenop die bult!
Wonen in de Ardèche 
Wat een zaligheid, die wandeling!!
Het is iedere keer weer dik genieten, hoor! En het weer ‘deed’ natuurlijk leuk mee
🌞😎