Het blijft altijd een triest gezicht, zo’n dood vogeltje. Gisterochtend hoorden we op een gegeven moment wel een wat dof geluid bij de terrasdeuren maar pas later linkten we dat geluid aan dit dode vogeltje. Vermoedelijk is ze tegen het raam aangevlogen en heeft ze haar nek gebroken. Zo stil liggend hier kun je haar wel goed bekijken. Met het vogelboek in de hand, zien we dat het om een boomkruipertje gaat. Wat het meest opvalt, is dat scherpe naar beneden gebogen snaveltje waarmee ze allerlei insecten uit de boomschors kan peuteren. Helaas, verleden tijd dus voor dit vogeltje.