Jacques Chirac

Gisteren is de voormalig president van Frankrijk, Jacques Chirac overleden, las ik in de krant. Hij zal misschien wel niet een groot president zijn geweest en vast ook wel z’n fouten hebben gehad maar één ding kon hij wèl goed; zo duidelijk articulerend, mooi en rustig spreken. Als Nederlandse Fransoos was het altijd een genot om naar hem te luisteren. Als hij sprak, kon je hem goed volgen en begreep je ook waar hij het over had. Wat dat betreft zouden van mij alle Fransen een beetje op hem mogen lijken!

Om nog even door te gaan op Chirac; een paar jaar geleden toen we op familiebezoek in de Corrèze waren, hebben we in Sarran het museum bezocht dat in opdracht van hem is gebouwd. In ‘zijn’ museum zijn diverse geschenken te bewonderen die hij tijdens zijn ambtsperiode van buitenlandse staatshoofden kreeg. Variërend van diverse beelden tot siervoorwerpen van goud en kleurige edelstenen uit alle landen van de wereld. Het museum werd overigens niet voor niets in de Corrèze gebouwd. Chirac had een speciale band met deze streek. Zijn ouders en voorouders kwamen hier vandaan en zelf heeft hij er ook een groot deel van zijn jeugd doorgebracht. Daarnaast was hij aan het eind van de jaren zestig hoofd van dit departement en heeft er toen voor gezorgd dat er meer economische welvaart kwam in dit eenvoudige landbouwgebied. Chirac is altijd heel populair gebleven in de Corrèze. Dat blijkt wel als je de website van het museum opent en de herdenkingswoorden leest die naar aanleiding van zijn overlijden zijn geplaatst.

‘Jacques Chirac nous a quittés, la Corrèze est orpheline.
Le Président Chirac, Homme d’État, restera dans l’Histoire.
Jacques, Homme de coeur, restera à jamais dans la mémoire des Corréziens’.

(vrij vertaald: Jacques Chirac heeft ons verlaten, de Corrèze is wees.
President Chirac de staatsman, zal blijven voortbestaan in de geschiedenis.
Jacques de man met het grote hart, zo zullen de Corréziens zich hem altijd blijven herinneren)