Saint-Malo

Gisternacht werden we ruw gestoord in onze slaap door een hongerige muis die aan onze koekjes was begonnen. Na enige moeite hebben we hem uiteindelijk heldhaftig de deur uitgekregen. Ondanks dat nachtelijke avontuur zijn we uitgerust en wel weer opgestaan en zijn we op pad gegaan naar Saint-Malo, van oudsher de piratenstad van Bretagne. Een legitieme piratenstad wel te verstaan. Lodewijk XIV had namelijk destijds de bewoners van Saint-Malo toestemming gegeven om als zeerovers jacht te mogen maken op handelsschepen van Franse concurrenten.Als je aan komt rijden zie je vanuit de verte al de versterkte muren opdoemen die om de oude binnenstad heen gebouwd zijn. Vanaf deze muren, de zogenaamde remparts, heb je een schitterend uitzicht over zee en zie je her en der verspreid enkele forten liggen.In de Tweede Wereldoorlog zijn er in deze strategische havenstad gigantisch veel huizen verwoest. Een groot deel van het oude bouwmateriaal was gelukkig nog bruikbaar waardoor de stad opnieuw in de stijl van de 18e eeuw kon worden opgebouwd.

Angstvallig hebben we trouwens tijdens de stadswandeling telkens naar de lucht gekeken. Wèl wat grijze dreigende wolken die steeds dichterbij kwamen maar pas op de terugweg, een kwartier voordat we weer ‘thuis’ waren, begon het te regenen en dan praten we niet over een gezellig miezerregentje maar een aardige wolkbreuk. Eén voordeel; de auto was weer helemaal schoon, met gratis onderwassing en al!